در کتاب " بیوگرافی فامیل جوی شی " طب سوزنی و نوعی معالجه در طب چینی که در آن برگ های ریز برنجاسف چینی سوزانده و
برای درمان در نقاط معین اعصاب بدن انسان گذارده ، تشریح شده است.
از سلسله کشورهای جنگجو تا سلسله هان غربی ( سال 476 قبل از میلاد تا سال 25 میلاد ) ، بدنبال پیشرفت فنون ذوب آهن ، سوزن
فلزی بتدریج تعمیم یافت. در نتیجه سوزن فلزی تدریجا جایگزین سوزن سنگی برای استفاده طبی شد و بدین ترتیب ، دامنه کاربرد طب
سوزنی گسترده تر گردیده و روند توسعه طب سوزنی تسریع شد. در سلسله هان شرقی و سلسله سه کشور پادشاهی ، بسیاری از
کارشناسان پزشکی که در طب سوزنی مهارت داشتند ، پا به عرصه گذاشت. کتاب " قانومندی و روش های طب سوزنی " که " هوان فو
می " تألیف کرد ، یک مونوگرافی طب سوزنی با سیستم کامل است. در سلسله های جین غربی و شرقی و سلسله های جنوب و
شمال ( سال 256 -- 589 میلاد ) ، تعداد مونوگراف های طب سوزنی بیشتر شد. در این دوران ، فنون طب سوزنی به کره شمالی و ژاپن
و کشورهای دیگر انتقال یافت.
در سلسله های " شوه" و " تانگ " ( سال 581 -- 907 میلاد) ، طب سوزنی به یک محبث تخصصی مبدل و در دفتر دولتی پزشکان ویژه
امپراتور-- ارگان آموزش پزشکی آن زمان رشته تخصصی طب سوزنی دایر شد. سپس علم طب سوزنی بطور مستمر توسعه یافت.
از قرن 16 م ، طب سوزنی در اروپا گسترش و توسعه یافت. با این حال ، در سلسله " چینگ " ، اطبا ء به نقش داروها اهمیت داده و
کمتر به طب سوزنی می پرداختند. این وضع تا اندازه ای مانع توسعه طب سوزنی گردید.
پس از تأسیس جمهوری خلق چین در سال 1949 ، طب سوزنی بطور گسترده توسعه یافت. در بیش از 2000 بیمارستان طب چینی که
در حال حاضر در سراسر چین پراکنده اند، بخش طب سوزنی دایر شده است؛ پژوهش علمی طب سوزنی به سیستم های مختلف
ارگانیسم و بخش های بالینی مرتبط است ؛ پژوهش در مسایلی مانند نقش های طب سوزنی در تعدیل و تنظیم ، تسکین درد و تقویت
مصونیت و پدیده های نصف النهار ها ، مسایل مربوط به ارتباطات این مجرا و نقاط مناسب بدن برای طب سوزنی با امعاء و احشاء شامل
قلب ، جگر ، طحال ، ریه ، معده ، کیسه صفرا ، روده و مثانه مرتبط است و مدارک فراوان با ارزش در آزمایش های علمی محسوب می
گردد.
منبع: پرشین
نظرات شما عزیزان:
